راهنمای خرید کفش دویدن برای مبتدیان

چرا پیدا کردن کفش دویدن مناسب خیلی مهم است؟

بدون شک کفش‌ها مهم‌ترین بخش دویدن هستند، بنابراین پیدا کردن یک جفت کفش مناسب برای پاهایمان یک امر ضروری است.

کفش دویدن مناسب می‌تواند به افزایش عملکرد، جلوگیری از آسیب و ایجاد راحتی در حین ورزش کمک کند.
پاهای هر شخص منحصر به فرد بوده، بنابراین امکان انتخاب کفش‌های دویدن هم باید به همان اندازه متنوع باشد. با وجود صدها مدل برای انتخاب، اغلب یافتن جفت مناسب با نیازهای ما دشوار است.

عوامل مهم قبل از خرید

قبل از خرید باید عوامل زیادی را در نظر بگیرید. سایز و پهنای کفش از مهم‌ترین عوامل هستند، اما درک نحوه دویدن، تماس با زمین (پروناسیون یا پرونیشن)، مسافت و سطح زمینی که قصد دویدن روی آن را دارید و همچنین میزان بودجه‌ای که حاضرید هزینه کنید نیز مهم است.

کلیدواژه‌ها:

• راحتی: میزان آسایش کفش هنگام پوشیدن و دویدن، به ویژه در مدت طولانی‌. این شامل تناسب، وزن سبک و تهویه مناسب کفش است.
• چسبندگی: توانایی زیره کفش در فراهم کردن اصطحکاک لازم با سطح زمین، به‌خصوص در مسیرهای لغزنده یا ناهموار.
• نرمی: میزان انعطاف‌پذیری و لطافت کف کفش که به جذب ضربات و راحتی پای دونده کمک می‌کند.
• پشتیبانی: میزان حمایت کفش از قوس پا و مچ پا که به جلوگیری از آسیب‌های احتمالی کمک می‌کند.
• حفاظت: میزان محافظت کفش در برابر ضربه‌ها یا آسیب‌های محیطی مانند سنگ‌ها یا اجسام سخت موجود در مسیر.
• دوام: طول عمر کفش و مقاومت آن در برابر فرسایش و آسیب‌های ناشی از استفاده مکرر، به‌خصوص در دویدن‌های طولانی‌مدت.

این به ما بستگی دارد که کدام یک از این عوامل را مهم‌تر بدانیم تا بتوانیم کفش مناسب را بر اساس اولویت‌های خود پیدا کنیم. کفش‌های دویدن متفاوت هستند، اما می‌توان آنها را دسته‌بندی کرد تا انتخاب کفش‌های مناسب با هدف ما آسان‌تر شود. 

به طور کلی، سه دسته اصلی کفش وجود دارد:

1. دسته کوشن دار/نرمال (Cushioned)

کوشن در کفش رانینگ به لایه‌های نرم و ضربه‌گیر کفش گفته می‌شود که فشار وارده بر پاها را کاهش داده و راحتی و حمایت بیشتری فراهم می‌کند. به طور کلی، هرچه قیمت یک کفش کوشن دار بالاتر باشد، ضربه‌گیری بیشتری دارد. قیمت‌های بالاتر به این معنا نیست که کفش‌ها عمر بیشتری خواهند داشت، بلکه به شما محافظت بیشتری در برابر اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت دویدن می‌دهند.

2. دسته حمایتی/پرونیشن بیش از حد (Support)

این دسته از کفش‌ها دارای پشتیبانی داخلی هستند که برای افرادی که پرونیشن بیش از حد دارند مناسب است.
همچنین، همان منطقی که برای کفش‌های کوشنینگ‌دار وجود دارد، در اینجا نیز صدق می‌کند؛ یعنی هرچه قیمت بالاتر باشد، حمایت بیشتری دریافت می‌کنید.

3. دسته مسابقه‌ای (Race Ready Range)
   

کفش‌های مسابقه‌ای (سوپر کفش ها) برای همه دوندگان ایده‌آل نیستند، افزایش سرعت دویدن و کاهش زمانی که با پوشیدن آن‌ها در مسابقات به دست می‌آید، ممکن است با کمبود ضربه‌گیری یا پشتیبانی همراه باشد.
به عنوان مثال، کسی که یک ماراتن 4 ساعته یا بیشتر را می‌دود، احتمالاً با پوشیدن کفش‌های روزمره خود راحت‌تر خواهد بود.
همچنین، اگر کفش‌های مسابقه‌ای برای تمرینات روزانه استفاده شوند، ممکن است دوام کمتری داشته باشند و سریع‌تر فرسوده شوند. درمورد سوپر کفش ها اینجا بیشتر بخوانید.

پرونیشن و تحلیل گام‌برداری چیست؟

پرونیشن یک اصطلاح رایج است که به نحوه چرخش پا هنگام برخورد با زمین در هنگام دویدن اشاره دارد.
همه ما افراد منحصر به فردی هستیم و این امر در مورد نحوه دویدن ما نیز صادق است، بنابراین پرونیشن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. یعنی پای شما هنگام ضربه دیدن، برای پخش کردن آن فشار به سمت داخل یا خارج می‌چرخد.

سه گروه مجزا وجود دارد که همه ما در این سه گروه قرار می‌گیریم:

• پرونیشن نرمال
• پرونیشن بیش از حد
• پرونیشن کم که به آن سوپینیشن نیز می‌گویند.

دوندگان با پرونیشن نرمال، کمتر مستعد آسیب هستند چون هنگام برخورد با زمین، پنجه‌ها، مچ‌ها‌ و پاها، بیشتر هم‌راستا هستند.
این نوع دوندگان (عکس وسط) معمولاً در مرکز کفش خود فرسایش بیشتری دارند و باید کفش‌های نرمالی را انتخاب کنند که با الگوی دویدن آن‌ها سازگار باشد. بیشتر ما دچار پرونیشن بیش از حد هستیم، (عکس سمت چپ) به این معنا که پاهای ما هنگام برخورد با زمین به سمت داخل می‌چرخند و کفش‌ها معمولاً در قسمت داخلی پاشنه یا زیر پنجه پا فرسایش بیشتری نشان می‌دهند. بنابراین، افرادی که پرونیشن بیش از حد دارند، بهتر است از کفش‌هایی با کوشن (بالشتک) بیشتر استفاده کنند تا به حمایت و کنترل چرخش داخلی پا کمک کند.ا فرادی که پرونیشن کم یا سوپینیشن دارند، (عکس سمت راست) برعکس هستند و کفش‌هایشان عمدتاً در قسمت بیرونی ساییده می‌شود، چون پاهایشان هنگام برخورد با زمین به سمت بیرون می‌چرخد. کفش‌های نرمال یا کوشن دار خوب معمولاً برای این دسته مناسب است.

این که بدانید در کدام دسته قرار می‌گیرید، مهم است. زیرا پوشیدن کفش‌های نامناسب و پیدا نکردن کفش‌های مختص خودتان می‌تواند منجر به آسیب‌هایی شود، مانند:

• فاشیای کف پا (التهاب کف پا)
• شین اسپلینت
• پیچ خوردگی مچ پا
• دیگر آسیب‌های رایج دویدن را می‌توانید اینجا ببینید.

تحلیل گام به فرآیند علمی گفته می‌شود که اطلاعات بیومکانیکی مورد نیاز برای تعیین سبک دویدن و الگوی گام شخص را فراهم می‌کند.
نتایج تحلیل گام می‌تواند به انتخاب کفش‌های خاصی که نیازهای هر فرد را برآورده می‌کنند، کمک کند.

چگونه می‌توانید هنگام خرید آنلاین بررسی کنید که کفش واقعاً مناسب شماست؟

مشکل اصلی خرید آنلاین این است که نمی‌توانید کفش‌ها را قبل از خرید به صورت فیزیکی امتحان کنید. برخی از سایتهای بین المللی تمام اطلاعات لازم برای انتخاب کفش مناسب را به مشتریان ارائه می‌دهند. اولاً، مشخصات محصول همیشه برای توصیف جزئیات هر کفش به‌طور کامل توضیح داده می‌شود که شامل اطلاعاتی درباره اندازه کفش از نظر طول و پهنا است، همچنین نوع زمینی که برای آن طراحی شده است. در هر حال شناخت اندازه و شکل پا بسیار ضروری است.ب ه‌عنوان مثال، کفش‌های INOV8 دارای مدل‌های استاندارد و پهن هستند که به مشتریان کمک می‌کنند تا کفشی را انتخاب کنند که با عرض پای آن‌ها مطابقت دارد. سایزبندی اغلب بین برندها متفاوت است، به همین دلیل لازم است حتما راهنمای سایز پیشنهادی هر وب سایت را کامل مطالعه کنید ولی به عنوان یک تجربه کلی، خرید کفش بر اساس طول پا (برحسب سانتیمتر) یکی از بهترین روش هاست.

برای اندازه‌گیری دقیق طول پا برای خرید کفش رانینگ، این مراحل را دنبال کنید:

1. یک برگه کاغذ روی زمین قرار دهید و پاشنه‌تان را به دیوار تکیه دهید.
2. پا را صاف روی کاغذ بگذارید و وزن خود را به طور یکنواخت توزیع کنید.
3. با یک مداد، جلوی بلندترین انگشت پا را علامت بزنید.
4. فاصله بین دیوار و علامت را با خط‌کش اندازه بگیرید؛ این طول پای شماست.
5. برای دقت بیشتر، هر دو پا را اندازه‌گیری کنید و طول بزرگ‌تر را مبنا قرار دهید.

هنگام امتحان کردن کفش‌ دویدن، چه حسی باید داشته باشید؟

کفش باید از همان لحظه اول که آن را امتحان می‌کنید، احساس راحتی داشته باشد.از نظر طول، انگشتان پا نباید با جلوی کفش برخورد کنند و نباید فضای زیادی هم باقی بماند. پاها نباید احساس فشار کنند و همیشه باید فضای کافی برای حرکت انگشتان و آزادی حرکت آن‌ها وجود داشته باشد. در انتخاب سایز و میزان آزادی پا حتما به مسافت و محل دویدن توجه کنید:

اگر قصد دارید در مسیرهای ناهموار بدوید، بهتر است کفش با اندازه دقیق خریداری کنید تا حرکت پا داخل کفش در هنگام دویدن روی زمین ناهموار و غیرقابل پیش‌بینی به حداقل برسد.

یا اگر قصد دارید مسافت‌های طولانی، مخصوصا در جاده های آسفالت و سفت و یا مسافت فوق‌العاده طولانی را بدوید، کفش کمی جادارتر گزینه بهتری خواهد بود، زیرا بعد از چند ساعت دویدن پاها مستعد تورم هستند و کمی بزرگ میشوند.

درباره تفاوت های دویدن تریل و جاده اینجا بیشتر بخوانید.

آیا مدل‌ کفش های متفاوتی برای مبتدیان و دوندگان حرفه‌ای وجود دارد؟

اگر مبتدی هستید، احتمالاً بهتر است یک کفش “همه‌کاره” خوب را انتخاب کنید که بتواند در مسافت‌ها و سطوح مختلف بهتر عمل کند. به‌عنوان مثال، مدل Saucony Ride 15 TR یک مدل هیبریدی کامل است که به‌طور خاص برای عملکرد هم در جاده و هم در مسیرهای تریل طراحی شده است. این کفش‌ها هم راحتی و “کوشن” لازم را برای جاده فراهم می‌کنند و همچنین چسبندگی (گریپ) خوبی هنگام دویدن در مسیر تریل را دارند. در مقابل، ورزشکاران حرفه‌ای بهتر می‌دانند که به دنبال چه نوع کفشی برای کمک به راحتی و عملکرد خود هستند و احتمالاً طیفی از کفش‌های مختلف دارند که برای اهداف متفاوت مناسب هستند.

در کفش‌ دویدن باید به دنبال چه ویژگی‌هایی باشید و چرا؟

کفش‌های دویدن را می‌توان به بخش‌ها و اجزای مختلف تقسیم کرد. بسیاری از برندها در حال حاضر مدعی ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد محصولشان هستند که برای تغییر و بهبود روش دویدن ما طراحی شده‌اند.
با این حال، اجزای اصلی یک کفش دویدن همیشه یکسان باقی می‌مانند. شاید بتوان گفت مهم‌ترین ویژگی یک کفش، کفی آن است که به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود؛ کفی میانی و زیره. قسمت میانی کفی به‌طور خاص طراحی شده است تا هم نرمی و هم جذب ضربه را فراهم کند، در حالی که زیره، چسبندگی و محافظت لازم را هنگام تماس پا با زمین فراهم می‌کند. عملکرد و طول عمر زیرین کفی به‌طور کامل به موادی بستگی دارد که از آن ساخته شده است. برای مثال، جنس لاستیک سخت، کمتر چسبنده و گریپ‌دار است در حالی که جنس لاستیک نرم، چسبندگی بیشتر اما دوام کمتری دارد. جلوی کفش یا همان بخش پنجه کفش اهمیت زیادی دارد زیرا ناحیه‌ای است که انگشتان پا را در خود جای می‌دهد. طول پنجه کفش باید به اندازه یک بند انگشت از بلندترین انگشت پا تا انتهای قسمت جلویی کفش فاصله داشته باشد.
همچنین، اگر پاهای پهنی دارید، به کفشی با پنجه پهن نیاز دارید تا به‌ خوبی با پای شما سازگار باشد. برخی برندها نسخه‌های خاصی از مدل‌های محبوب‌شان را با “پنجه پهن” (wide toe box) عرضه می‌کنند تا انتخاب متنوع‌تری برای افرادی که پاهای پهن‌تری دارند، فراهم کنند.

بسیار مهم است که هم طول و هم عرض پنجه کفش با شکل پای شما مطابقت داشته باشد تا پنجه‌ی پا فضای کافی داشته و از آسیب‌دیدگی و ناراحتی جلوگیری شود. با وجود تنوع زیاد در طراحی، ویژگی‌ها و عملکرد، انتخاب یک جفت کفش دویدن مناسب، در نهایت به نیاز شما، میزان تناسب و پشتیبانی آن‌ها از پاهای شما بستگی دارد.

چقدر باید برای یک جفت کفش دویدن جدید هزینه کنیم؟

میزان مسافت هفتگی و هدف شما می‌تواند به شما در این تصمیم‌گیری کمک کند. کفش‌های سطح پایه با قیمت 40 تا 70 یورو محافظت زیادی نمی‌دهند اما اگر هدف شما یک دوی هفتگی عادی در پارک‌ها باشد، احتمالاً کفایت می‌کنند. با افزایش مسافت دویدن، داشتن کوشن و حمایت کافی از پا اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. کفش‌هایی با قیمت 70 تا 100 یورو معمولاً برای دویدن حدود 15 تا 25 کیلومتر در هفته مناسب هستند. اما اگر قصد تمرین برای ماراتن را دارید، بهتر است به کفش‌هایی با قیمت بالای 100 یورو فکر کنید تا کوشن و حمایت لازم را برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی فراهم کنند.

عوامل دیگری مانند وزن بدن می‌توانند بر تصمیم‌گیری شما تأثیر بگذارند. در نظر بگیرید که نیروی ضربه‌ای هر برخورد پاشنه با زمین می‌تواند ۲ تا ۳ برابر وزن بدن شما باشد. برای مثال، پاشنه یک دونده با وزن حدود 63 کیلوگرم با نیرویی حدود 127 تا 190 کیلوگرم به زمین برخورد می‌کند، در حالی که پاشنه یک دونده با وزن ۹۵ کیلوگرم با نیرویی حدود 190 تا 285 کیلوگرم مواجه می‌شود. بنابراین، یک دونده سبک‌تر ممکن است بتواند از کفشی با کوشن کمتر استفاده کند، در حالی که یک دونده سنگین‌تر به کفشی با کوشن (ضربه گیری) بیشتر نیاز دارد. به طور کلی، هرچه بتوانید بیشتر هزینه کنید، ساختار بهتر، کوشن و حفاظت بیشتری دریافت خواهید کرد، اما انتظار نداشته باشید که کفش‌های گران‌قیمت طول عمر بیشتری نسبت به کفش‌های ارزان‌تر داشته باشند.

آیا باید کفشی با کوشن (ضربه گیری) بیشتر بخرم؟

دو عنصر اصلی که بیشتر دوندگان جاده‌ای به دنبال آن هستند، ضربه گیری و پشتیبانی است. کوشن برای محافظت از مفاصل و عضلات در برابر آسیب‌های ناشی از ضربه و جلوگیری از آسیب‌های طولانی‌مدت مفید است و برای همه دوندگان توصیه می‌شود. بخش بزرگی از هزینه کفش‌های دویدن جاده‌ای بخاطر کوشن زیره‌ی میانی آن‌ها است.

در مورد کفش‌های دویدن در مسیرهای تریل نیز همین منطق تا حدی صادق است. مدل‌های گران‌تر بالشتک یا کوشن بیشتری نسبت به مدل‌های ارزانتر و متوسط دارند. بسیاری از افراد ابتدا به زیره کفش‌های تریل نگاه می‌کنند تا ببینند آیا چسبندگی یا گریپ لازم را دارد یا خیر. یک راهنمای خوب این است که هرچه عمق آج بیشتر باشد، چسبندگی بیشتر و ضربه گیری (کوشن) کمتری خواهد داشت. اگر به کفشی با آج ۸ میلی‌متری نیاز دارید، احتمالاً در زمین‌های نرم و گلی می‌دوید، پس ضربه کمتری وارد می‌شود و کوشنینگ کمتری نیاز دارید. همچنین به دلیل ماهیت زمین‌های ناهموار، حمایت (پرونیشن بیش از حد) در کفش‌های تریل کمتر دیده می‌شود، چون الگوی ضربه‌ی پا به زمین به صورت مرتب تکرار نمی‌شود و دائم تغییر میکند. با این حال، پشتیبانی بیشتر به نحوه گام‌برداری شما بستگی دارد. در هر حال اگر پرونیشن بیش از حد دارید، به مقداری پشتیبانی (ساپورت) متناسب با آن نیاز دارید؛ تحلیل گام می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.

دراپ کفش چیست و چرا مهم است؟

دراپ کفش که به آن اختلاف پاشنه تا انگشت هم گفته می‌شود، به تفاوت ارتفاع بین پاشنه و انگشتان در کف کفش اشاره دارد. این مقدار همیشه بر حسب میلی‌متر اندازه‌گیری می‌شود و به‌طور معمول بین 0 تا ۱۴ میلی‌متر متغیر است. همان‌طور که شما کفشی را برای حمایت از نحوه گام بردای خود انتخاب می‌کنید، باید آن کفش با سبک دویدن شما نیز همخوانی داشته باشد. دوندگانی که با پاشنه پا روی زمین فرود می آیند (عکس سمت چپ) بهتر است کفشی با دراپ بیشتر (ترجیحاً ۸ تا 12 میلی‌متر) انتخاب کنند. این موضوع برای کسانی که از درد ساق پا یا مشکلات آشیل رنج می‌برند نیز صادق است. دوندگانی که با وسط پا یا جلوی پا (عکس وسط و سمت راست) به روی زمین فرود می‌آیند، بهتر است کفشی با دراپ کمتر (کمتر از ۶ میلی‌متر) بپوشند. هرچه دراپ کمتر باشد، انعطاف‌پذیری ساق پا و موبیلیتی بیشتر مچ نیاز است، زیرا فشار بیشتری به پایین پا (ساق و آشیل) وارد می‌شود. به طور کلی کفش های با دراپ کمتر باعث افزایش بهره وری دونده میشوند ولی فشار بیشتری به ساق و آشیل وارد میکنند.

پلیت در کفش‌ دویدن چیست؟

اکثر کفش‌های دویدن امروزی دارای تکنولوژی پلیت هستند که در داخل زیره‌ی میانی کفش تعبیه شده است. این پلیت‌ها معمولاً از پلاستیک سخت یا فیبر کربن ساخته می‌شوند و هدف آن‌ها بهبود عملکرد و کارایی دویدن است.
پلیت‌ها باعث افزایش سرعت، بازگشت انرژی، پایداری و محافظت می‌شوند. شکل پلیت‌ در کفش‌های جاده‌ای و کفش‌های مخصوص تریل متفاوت است. در کفش‌های جاده‌ای، پلیت‌ها معمولاً به صورت یک تکه‌ی سخت به طول 3 یا 4 سانتیمتر یا تمام طول کفش قرار دارند، در حالی که در کفش‌های تریل، معمولاً به شکل دو شاخه طراحی می‌شوند تا برای پایداری بر روی زمین‌های ناهموار، انعطاف لازم را داشته باشند.

کفش‌‌های دویدن با پلیت کربن چقدر سریع‌تر هستند؟

کفش‌های دویدن با پلیت کربن، که به آن‌ها بیشتر “سوپر کفش‌” گفته می‌شود، بدون شک عملکرد دویدن را بهبود می‌بخشند. برخی اختلاف نظرها در مورد میزان این بهبود وجود دارد، اما مطالعه‌ای مستقل که در سال ۲۰۲۲ توسط پروفسور داستین ژوبرت از دانشگاه ایالتی استفان اف. آستین منتشر شد؛ نشان داد که کفش‌های دارای پلیت کربنی به طور میانگین باعث افزایش حدود ۲.۵ درصدی در کارایی دویدن ورزشکاران می‌شوند. این مسئله کاملاً به سرعت دویدن و نوع دونده‌ای که آن‌ها را می‌پوشد بستگی دارد. به طور خلاصه، هرچه سرعت و قدرت بیشتری به کفش وارد کنید، بازگشت انرژی بیشتری خواهید داشت.
بنابراین، کفش‌های دارای پلیت کربنی برای دوندگان الیت نسبت به دوندگان با پیس پایین‌تر، سودمندتر هستند.

آیا کفش‌‌های دو با پلیت کربنی قانونی هستند؟

کفش‌های دویدن با پلیت کربنی (که به کفش‌های دارای یک پلیت سفت و سخت محدود می‌شوند) کاملاً قانونی هستند، اما برخی از “سوپر کفش‌ها” توسط فدراسیون جهانی دو و میدانی برای مسابقات الیت غیرقانونی تلقی می‌شوند، این بر اساس ارتفاع پشته (اندازه میان‌تنه) است که باید 40 میلی‌متر یا کمتر باشد.

تهران‌کلاب را در اینستاگرام دنبال کنید.

آیا کفش‌ دویدن با پلیت کربنی ارزش خرید دارند؟

در واقع، این کفش‌ها برای ورزشکاران الیت طراحی شده‌اند که به دنبال بهبود‌های جزئی در شکست رکوردها و چند ثانیه اضافی در مسابقه هستند. با وجود بهبود عملکرد، این کفش ها برای همه افراد مناسب نیستند، اگرچه مورد استقبال عموم قرار گرفته است. در نظر داشته باشید این نوع کفش‌ها، با وجود کاهش زمان تمرین یا مسابقه، ضربه گیری یا پشتیبانی لازم را نخواهند داشت. لذا، فردی که یک ماراتن را طی ۴ ساعت یا بیشتر می‌دود، احتمالاً با کفش‌های معمولی خود راحت‌تر خواهد بود. بنابراین، این واقعاً به فردی که آن‌ها را می‌پوشد بستگی دارد، این که چقدر حاضرید بپردازید، چه چیزی می‌خواهید به دست آورید و اینکه آیا آن‌ها برای نیازهای شما مناسب هستند یا خیر.

عمر کفش‌ دویدن با پلیت کربنی چقدر است؟

کفش‌های مسابقه‌ای با پلیت کربنی، در صورتی که برای تمرینات روزانه استفاده شوند، به طور کلی دوام کمتری دارند و سریع‌تر از کفش‌های معمولی فرسوده می‌شوند. این به دلیل استفاده از مواد سبک مانند رویه‌های مش فوق نازک و قابل تنفس و فوم‌های میانی فوق سبک و نرم است که احتمالاً با سرعت بیشتری تخریب و تغییر شکل می‌دهند. به عنوان مثال، مدل جدید adidas Adizero Pro Evo 1 که توسط دونده اتیوپیایی تیگست آسفا در رکوردشکنی ماراتن زنان با زمان ۲:۱۱:۵۳ در برلین استفاده شد، سبک‌ترین و گران‌ترین “سوپر کفش” جهان است و به عنوان کفش یک‌بار مصرف بازاریابی می‌شود که با قیمت ۴۵۰ پوند، این یک سرمایه‌گذاری بزرگ است. بنابراین، به خاطر داشته باشید که بهبود عملکرد، با هزینه بالاتر و طول عمر کمتر همراه است.

هر چند وقت یک بار باید کفش‌ دویدن خود را عوض کنید؟

دویدن با کفش‌های فرسوده می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند که در نهایت به آسیب‌هایی در آینده منجر شود. توصیه‌های زیر به شما اطلاعات لازم در مورد زمان، علت تعویض و خرید کفش‌های دویدن و تعداد مایل‌هایی که می‌توانید از هر جفت کفش انتظار داشته باشید را می‌دهد. وضعیت کفش‌های خود را به طور منظم بررسی کنید. پس از استفاده‌ی زیاد، علائم فرسودگی مشخص خواهد شد و هر گونه آسیبی معمولاً در نقاطی که فشار بیشتر است (قسمت هایی که بیشترین ضربه را می گیرند) قابل مشاهده می‌باشد، به ویژه زیره و رویه‌ها، جایی که کفش هنگام دویدن خم و کشیده می‌شود. احتمالاً گریپ و آج کفش‌های شما بیشترین فرسایش را خواهند داشت و این ممکن است بسته به نوع دونده‌ای که هستید، بیشتر در یک طرف کف اتفاق بیفتد.

هوشمندانه بدو

کلاس‌های گروهی و آنـلاین تهران‌کلاب

اطلاعات بیشتر

ثبت مسافت طی‌شده با کفش‌های خود در STRAVA:

برای ثبت کفش در استراوا و پیگیری مسافت استفاده‌شده از آن، این مراحل را دنبال کنید:

1. وارد حساب کاربری خود در استراوا شوید: اپلیکیشن استراوا را باز کنید (فقط نسخه دستکتاپ) و وارد حساب کاربری خود شوید.
2. به بخش “Profile” بروید: از پایین صفحه، روی آیکون “Profile” (پروفایل) کلیک کنید.
3. روی گزینه “Gear” بزنید: در قسمت پروفایل، گزینه “Gear” (تجهیزات) رو پیدا کرده و انتخاب کنید.
4. اضافه کردن کفش جدید: در صفحه Gear، روی “Add Running Shoes” بزنید.
5. اطلاعات کفش را وارد کنید: نام برند و مدل کفش را وارد کنید. همچنین می‌توانید تاریخ شروع استفاده از کفش را تنظیم کنید.
6. ذخیره کردن کفش: بعد از وارد کردن اطلاعات، روی گزینه “Save” بزنید.
7. انتخاب کفش برای فعالیت‌های بعدی: وقتی هر بار فعالیت جدیدی ثبت می‌کنید، می‌توانید از بخش “Shoes” کفش مربوطه را انتخاب کنید تا مسافت طی‌شده به کفش مورد نظر متصل شود.

با این کار، می‌توانید مسافت طی‌شده با هر کفش را پیگیری کنید و بدانید چه زمانی نیاز به تعویض کفش دارید. هر بار که دویدید، کفش‌هایی که برای آن تمرین استفاده کرده‌اید را از لیست انتخاب کنید تا مسافت طی‌شده به‌صورت خودکار ثبت و به مجموع کلی اضافه شود. هنگام افزودن کفش‌های جدید به پروفایل Strava، فراموش نکنید که یک هشدار تنظیم کنید، مثلاً برای ۴۰۰ کیلومتر، تا بدانید دقیقاً چه زمانی باید کفش‌های خود را تعویض کنید. به‌طور کلی، حداقل  ۴۰۰ کیلومتر و حداکثر ۷۵۰ کیلومتر عمر مفید کفش‌های شما است. پس از این مسافت، باید به فکر تعویض کفش‌های خود با یک جفت جدید باشید.

اپلیکیشن تهران کلاب

صفر تا صد دویدن با

اپلیکیشن تهران کلاب

اطلاعات بیشتر

منبع: www.sportsshoes.com