The wonderful Ed Whitlock
در سال 2016 اد ویتلاک(Ed Whitlock) کانادایی با به اتمام رساندن ماراتن در کمتر از 4 ساعت، رکورد جهانی رده ی 85+ را با بیش از 30 دقیقه اختلاف شکست. از نظر رده ی سنی، بسیاری از رکوردهای جهانی او را میتوان از بزرگترین دو های تاریخ دانست. تیم هوبش (Tim Huebsch)برای اطلاع یافتن از عامل انگیزه در با استعداد ترین دونده آن دوره، با اد در محبوبترین مکان دویدنش که یک قبرستان در شهر میلتون (Milton.Ont)بود، دیدار کرد.
این مقاله در ژانویه/فوریه سال 2017 هنگامی که ما جایزه دونده سال را به اد ویتلاک دادیم در مجله دونده های کانادایی منتشر شد. ویتلاک کمی بعد از انتشار این مقاله در 13 مارچ 2017 درگذشت.
میلتون به مدت 32 سال خانه کسانی بود که همچنان به ایستادگی و جنگیدن با آنچه برای دوندگان در دوران ورزشیشان در نظر گرفته میشد، ادامه میدادند. خانه ویتلاک، تنها نشانه های نا محسوسی از خانه یک دونده دارد، یک جفت کفش ورزشی در ورودی خانه و مدال هایی مربوط به دهه 1990 که طاقچه بالای آشپزخانه اش را تزئین کرده اند، از جمله ماراتن کلمبوس (Columbus) که او در مدت 2:51 و 2:52 در سنین 68 و 69 سالگی آن را به پایان رساند. برش های چاپی از آخرین رکورد های جهانی ویتلاک روی میز نهار خوری قرار دارند که با گیره ی کاغذ به هم متصل شده اند. در بالای میز یک صفحه کامل از بخش ورزشی مجله گلوب اند میل (Globe and mail) مربوط به روز بعد از ماراتون 16 اکتبر او در تورنتو (Toronto) قراردارد که لبخند جسورانه ویتلاک پس از عبور از خط پایان را به تصویر میکشد. در کنار میز یک قفسه قدیمی پر از جام های مختلف که اد در طول این سالها جمع آوری کرده قراردارد، که جالب توجه ترین آن جایزه دونده کانادایی است که به همراه یک قوطی نوشیدنی Coors به ایشان داده شده و به گفته خود ویتلاک همچنان دست نخورده باقی مانده است. این جوایز روی یک قفسه قدیمی پر از یادگاری قرار دارد که میتواند یک تاریخ نگار را به هیجان آورد. در یک جعبه بیش از 12 مدال هست که روی اکثر آنها South London Harriers نوشته شده که مربوط به دبیرستان اوست و در کنار آنها عکس های دوران کودکی ویتلاک که برای بیش از شش دهه قبل است قرار دارد.
او در لندن بزرگ شد و یکی از استعداد های برتر شهر بود که توانست گردون پیری (Gordon Pirie) دارنده مدال نقره المپیک آینده را شکست دهد. اد لباس دو پوشیده، شورت ورزشی، پیراهن آستین بلند و یک جفت کفش ورزشی قدیمی که حداقل برای 15 سال پیش است. به نظر میرسد اد ویتلاک برای دویدن در هر لحظه ای آماده است.
ویتلاک میگوید من دوست داشتم در المپیک بدوم اما این موضوع برای گذشته است.
در سال های اولیه، آسیب هایی مثل درد آشیل و تمرین نادرست، باعث نرسیدن او به بسیاری از آرزوهای دویدنش شد به غیر از مسابقه 4 یا 5 مایلی تورنتو های پارک (Toronto’s High park)، زمانی که او برای شغل تدریس در شهر بود و تا 40 سالگی در آنجا ماند.
او به یاد میاورد که به خاطر نحوه ی دویدنش تشویق شد و فکر میکرد خیلی بد است که دیگر نمیتواند این کار را انجام دهد.
ویتلاک 85 ساله میگوید “اگر در جوانی دویدن را ادامه میدادم و به شکل درست تمرین میکردم، احتمالا امروز دیگر نمی دویدم اما حالا نیز حسرت فرصت های از دست رفته را نمیخورم.”
آخرین شاهکار ویتلاک، در ماه اکتبر و اتمام ماراتن ساحلی تورنتو در 3:56 دقیقه بود که رکورد قبلی خود را بیش از 30 دقیقه بهبود بخشید. او این کار را در شرایطی انجام داد که تمریناتش پایین تر از سطح ایده آل خودش بود و در نیمه مسابقه فکر میکرد که این یک فاجعه است. اگر یک فاجعه باعث شکستن رکورد در حدود ۳۰ دقیقه شد، اگر تمرینات ویتلاک ایده آل بود چه میکرد؟!!
سرعت متوسط او ۵.۳۶ کیلومتر بر ساعت برای مسافت ۴۲.۱ کیلومتر بود، عملکردی که تا هفته ها بعد از مسابقه در رسانه های جهانی او را مورد توجه قرار داد. او که در ماه مارچ ۸۶ سالش میشود اعتراف میکند که بعضی وقت ها اسم خودش را در گوگل جستجو میکند با اینکه دوی اخیر او ابتکار جدیدی به همراه نداشته است.
او میگوید: “حساب شخصی در فیسبوک ندارم، من حتی یک گوشی تلفن همراه هم ندارم”
ویتلاک کانادایی که بعضی ها او را یک سرمایه ملی میدانند، آنقدر رکوردهای جهانی در رده های سنی مختلف دارد که خودش نمی تواند به صورت دقیق تعداد آنها را مشخص کند. بر اساس آمار اتحادیه دوی خیابانی، در این مسابقات اد بیش از ۲۵ رکورد جهانی از ۵ کیلومتر تا ماراتن را دارد، هرچند که رکوردهای او بیشتر است.
FOLLOW US ON INSTAGRAM
ویتلاک پس از اتمام دانشگاه برای یافتن شغل به عنوان مهندس معدن به انتاریو شمالی (North Ontario) نقل مکان کرد. او بعدها با همسرش براندا که اهل انگلستان بود از طریق یک دوست مشترک در قرار عصرانه چای آشنا شد و اکنون ۵۸ سال از ازدواجشان میگذرد. ویتلاک قبل از نقل مکان از مونترال به میلتون، جایی که به مدت ۲۰ سال در آن زندگی کرده بود، در شهرهای گوئلف (Guelph)، ووداستاک (Woodstock) و تورنتو نیز زندگی کرده بود.
او در اوایل دهه ۴۰ سالگی و به اصرار همسرش دوباره دویدن را آغاز کرد. سپس اولین ماراتن خود را به همراه پسرش کلایو دوید. مردی با قد ۱.۷۰ با وزنی حدود ۴۵ کیلوگرم قبل از ۵۰ سالگی ماراتن را در ۲:۳۱ به اتمام رساند که تا ۲۰ سال آینده سرعتش آنچنان کم نشد. با ورود او به رده های سنی بالاتر، رکوردهایش شروع به تنزل کرد، اما اکنون او در سراسر دنیا با سرعت بالای دویدنش و موهای سفید خاصش به یاد آورده میشود.
یکی از شناخته شده ترین جنبه های ویتلاک تمرینات او در گورستانی است که تنها چند دقیقه از خانه او که برای بیش از ۳۰ سال در آن زندگی میکند فاصله دارد. او میگوید: “من همیشه در گورستان نمیدویدم.” وقتی در سال ۱۹۸۴ برای اولین بار به اینجا آمدم، در اطراف شهر میدویدم. از بسیاری از خیابان ها عبور کردم و هرگز نمیدانستم که چه مقدار ترافیک است به همین علت شروع به دویدن در تپه ها کردم اما به خاطر فاصله ای که تا منزلم داشتم، برای بروز درد نگران بودم. این موضوع مربوط به 20- 15 سال قبل از این است که ویتلاک محل تمرینش را به گورستان اورگرین (Evergreen cemetery) منتقل کند. هنگامی که از یک زمین دار در مورد برنامه روزانه ویتلاک سوال میکنند، میگوید: “او روزانه حدود ساعت 2 الی 3 بعد از ظهر تمرینش را شروع میکرد. یک مسافت ۲۵۰ متری از خانه آجر قرمز ۹۰ ساله ویتلاک، تا گورستان بود که بایستی دو کوچه را از خانه اش به راست بپیچد تا به محل تمیرنش برسد. آنجا یک مسیر مستقیم است که میتوانی ویتلاک را که در دور دست میدود، ببینی.”
ویتلاک توضیح میدهد: “در زمستان، او میتواند نواحی یخ زده را ببیند و از مسیرهایی که باد میوزد دوری کند اما در تابستان، گورستان در سایه قرار دارد. این شرایط آب و هوایی تفاوت چندانی ندارد، با اینکه دویدن چند باره دور گورستان خسته کننده است ولی من تا حدودی به آن عادت کرده ام. من برای اینکه با خودم مسابقه ندهم نه زمان هر دور را میگیرم و نه تعداد دور ها را حساب میکنم.” ویتلاک تمریناتش را به تنهایی انجام میدهد. او میگوید اگر با شخص دیگری بدوی، یا تو باید با سرعت آنها بدوی یا آنها باید با سرعت تو بدوند. تنهایی من هرطور که میخواهم میدوم.
در سال ۲۰۰۳، او اولین شخص بالای ۷۰ سال بود که توانست رکورد ۳ ساعت ماراتن را به ۲:۵۹ دقیقه کاهش دهد و در همان روز رکورد دو میدانی مردان در برلین ثبت شد. یکسال بعد در سن ۷۳ سالگی او ماراتن را در ۲:۵۴ دقیقه به اتمام رساند و این به گفته خودش بهترین مسابقه اش بود. او با وجود اینکه شبکه های اجتماعی امروزه نظیر توییتر، فیسبوک، اینستگرام و یوتیوب وجود نداشتند سر خط اخبار جهانی شد. از نظر ویتلاک اتمام ماراتن در ۲:۵۴ در سن ۷۳ سالگی امروز نسبت به سال ۲۰۰۴ موج بیشتری ایجاد میکرد. ” تمام کردن ماراتن در ۳ ساعت در ۷۰ سالگی طنین بیشتری نسبت به تمام کردن ماراتن در ۴ ساعت در سن ۸۵ سالگی دارد. همچنین از دیدگاه او ۸۵ سالگی سن عجیبی است و تمام کردن ماراتن در ۴ ساعت در سن ۹۰ سالگی متفاوت خواهد بود.”
ویتلاک سریعا از رویا پردازی اش برای تمام کردن ماراتن در سن 90 سالگی در مدت 4 ساعت دست کشید. او میگوید: “من فکر نمیکنم تمام کردن ماراتن در ۴ ساعت در ۹۰ سالگی ممکن باشد.” بر اساس آنچه من در مورد عملکردم در شرایط ایده آل فکر میکنم، فقط ۱ الی ۲ درصد احتمال دارد که من بتوانم این کار را انجام دهم. ماراتن در ۹۰ سالگی خیلی دور به نظر میرسد که بتوانم برای آن جاه طلبی داشته باشم، به عبارت دیگر ترجیح میدهم بر روی اهداف کوتاه مدت تمرکز کنم.
ویتلاک در حال حاضر نقشه ای برای مسابقات آینده ندارد (نوشته ویراستار: چند هفته بعد از اینکه سی آر (cr) اد را در میلتون ملاقات کرد، او رکورد جهانی ۱۵ کیلومتر را به ثبت رساند)
او برای اولین بار بعد از پنج سال در ماه دسامبر برای دیدن خواهرش به لندن بازمیگردد. اعتراف میکند: ” پرواز را دوست ندارم. هنگامی که در آسمان هستم برایم مهم نیست ولی فرودگاهها را دوست ندارم”.
مردی که یقینا پاهایش از ماشینش مسافت بیشتری را طی کرده اند، در حالی که به وسیله نقلیه سفیدی که در ورودی وسیع خانه شان پارک شده اشاره میکند، میگوید: “ما همچنین یک مزدای جدید هم داریم. اما تنها کمی در رانندگی با آن ماشین مهارت پیدا کرده ام.” (بیوک ۲۰ ساله این زوج ۱۲۰.۰۰۰ کیلومتر راه رفته است)
در سال ۲۰۱۶، ویتلاک رکورد های جهانی ماراتن، نیمه ماراتن و مسافت ۱۵ کیلومتر (تنها یک ماه پس از به ثبت رساندن رکورد ماراتن) ،۱۰۰۰۰متر، ۵۰۰۰ متر و همچنین مسافتهای ۳۰۰۰ متر و ۱۵۰۰ متر داخل سالن رادر رده سنی خود ثبت کرد. بسیاری از دوهای او با در نظرگرفتن رده سنی، به صورت سالیانه وی را در نزدیکی صدر نشینان دنیا قرار میدهد البته اگر باعث تغییر رکورد جهانی نشود. هنگامی که از ویتلاک در مورد اینکه میتواند یکی از بهترین دوندگان کانادایی باشد سوال میشود او پاسخ میدهد: ” نه من نمیتوانم همچین چیزی بگویم، من یکی از بهترین دوندگان در سن خودم هستم.”
رکوردهای ماراتن اد ویتلاک (بالای ۷۰ سال)
رکورد جهانی مردان ۷۰-۷۴
۲:۵۴:۴۸ (سرعت ۴:۰۸ کیلومتر بر ساعت)
زمان رده سنی: ۲:۰۳:۵۷
رکورد جهانی Men ۷۵-۷۹
۳:۰۴:۵۴ (سرعت۴:۲۳ کیلومتر بر ساعت)
زمان رده سنی: ۲:۰۷:۱۵
رکورد جهانی مردان ۸۰-۸۴
۳:۱۵:۵۴ (سرعت ۴:۳۸ کیلومتر بر ساعت)
زمان رده سنی: ۲:۰۲:۱۰
رکورد جهانی مردان ۸۵-۸۹
۳:۵۶:۳۳ (سرعت ۵:۳۶ کیلومتر بر ساعت)
زمان رده سنی: ۲:۰۸:۵۷
بی پرده
من فکر میکنم ژن ها ۸۰-۹۰ درصد موثر هستند. گمان میکنم ژن های مربوط به طول عمر باعث ادامه دادن من میشوند. من توانسته ام با آسیب هایم مقابله کنم و تا کنون وقفه ی جدی ای نداشتم. پشتکار هم تا حدی موثر است اما آن هم میتواند مربوط به ژنتیک باشد. پدر ویتلاک تا سن ۸۲ سالگی و مادرش تا سن ۹۵ سالگی زنده بود، او همچنین به یکی از نزدیکان که تا ۱۰۶ سالگی عمر کرد اشاره میکند. ویتلاک دو پسر به نام های کلایو و نیل دارد که هر دو در دهه ۵۰ سالگیشان هستند. او همچنان با پسر بزرگش مسابقه میدهد. ویتلاک و برندا نوه ای ندارند.
ویتلاک به یاد می آورد که سه بار توانست با آسیبهای جدی زانو که او را برای حداقل یکسال مجبور به ندویدن کرد مقابله کند. او درباره زمانی میگوید که به او گفته شد آرتروز شدید دارد و کاری نمیتوان برایش کرد. نظریه دیگری از متخصص و دونده تورنتویی مارک بیلی وجود دارد که میگوید هیچ چیز آنقدر بد نبود. ویتلاک به یاد می آورد که به تدریج توانست بدود و بعد از آن احساس بهتری داشت.
تمرینات ویتلاک شفاف است، اگرچه روشهای او ساده است: فقط زیاد بدو. مدت زمان تمرینات او در گورستان۳:۳۰ و در یک حلقه۵۰۰ متری است. او حتی در گرمترین هوا هم آب به همراه نداشت. (او در تابستان گذشته رکورد مسافت ۱۰۰۰۰متر را در رده سنی ۸۵-۸۹ مردان در دمای ۳۵ درجه و گرمای خطرناک تورنتو، دوید.)
شاید بارزترین تفاوت بین ویتلاک و دونده های معمولی کفشهای او باشد.
در ۱۶ اکتبر ویتلاک با یک جفت کفش ۲۰ ساله ی بروکس (Brooks)، یکی از چندین جفت مشابهی که او در خانه دارد و تنها از نظر میزان خرابی باهم متفاوت است مسابقه داد. ویتلاک برای ایجاد تغییراتی در کفش، کف لاستیکی را برداشته و قسمت اعظم بالش روی پاشنه را بریده و طی عملیاتی چسب را مجددا میچسباند. او در حالی که کفشهای بروکس خود را همانند یک کاغذ تا میکند میگوید که کفشهای جدید خیلی سفت هستند.
در ماراتن ساحلی اسکاشیو بانک تورنتو (Scotiabank Toronto Waterfront Marathon) او کفش های مورد علاقه خود را به غرفه بروکس آورد و پرسید: چرا دیگر نمیتوانید کفشهایی مثل این تولید کنید؟ او یک جفت کفش بروکس نو دارد که هنوز با گذشت چند دهه دست نخورده باقیمانده. رژیم غذایی خاصی ندارد و هرچه میخواهد میخورد. او میگوید که گیاهخوار نیست ولی زیاد گوشت نمیخورد. او اذعان دارد که بیشتر از حد مجاز توصیه شده توسط متخصص تغذیه قند، نعنا، بستنی و چربی مصرف میکند. او کمتر از ۱۲ نوشیدنی الکلی در سال مینوشد، بیشتر در مناسبتهای خاص، اما هنگام شام شراب مینوشد.
این دونده معروف دنیا، هنوز معتبر ترین ماراتن دنیا را ندویده است. با وجود اینکه در ۴۰-۴۲ ماراتن شرکت کرده
(به طور متوسط حدود یک ماراتن در سال از زمان آغاز به دویدنش) اما ویتلاک تاکنون در ماراتن بوستون (Boston Marathon) شرکت نکرده است.
او با اشاره به مسیر مسابقه و مشخصات سراشیبی میگوید این ثبت قانونی نیست. من دوست دارم در ماراتن بوستون شرکت کنم چون یک ماراتن است و مطمئن هستم که جو عالی ای دارد. ولی به خاطر تپه هایی که دارد مسیرش برای من مناسب نیست. من همچنین دویدن در مسابقات یک مسیره را دوست ندارم در پایان شما باید میزان عملکرد خود را ارزیابی کرده و هرگونه تعدیل – باد ، مسیر و ارتفاع – را برای توضیح عملکرد خود اعمال کنید. همه این موارد برای مسابقه ای که نقطه شروع و پایانش یکسان است در یک سطح است.
ویتلاک در خصوص مسابقات میگوید المپیک ریو را تابستان گذشته دنبال کرد. او ورزش مورد علاقه ای ندارد، میگوید که هیچ اسطوره ای ندارد و خودش باور ندارد که باید اسطوره کسی باشد. او میگوید خسته کننده ترین رویداد دوی ۱۵۰۰ متر است. او با اشاره به سه دور اول کند و سپس ۳۰۰ متر نهایی تند، میگوید نحوه مسابقه آنها احمقانه است.
ویتلاک اکثرا در مورد تمرین کردن و اینکه او چه توصیه هایی برای دیگران دارد سوالهایی دریافت میکند. او میگوید من مطمئن نیستم کاری که دارم انجام میدهم خوب است چه برسد که به شخص دیگری آن را پیشنهاد بدهم. به طور کلی مردم خودشان باید بفهمند چه تمرینی برای آنها خوب است و طبق آن عمل کنند.
رکوردهای او نشان میدهد که روشهایش به خوبی برای او جواب داده اند.